سحرگاهان که شبنم ایتی از پاک بودن را به گلها هدیه می بخشد  دران محراب پاکش ارزو کردم برایت :خوب بودن  خوب دیدن  خوب ماندن را

برایت ارزو میکنم بهترینهایی راکه هیچ کس برایم ارزو نکرد

یادش بخیر کودک که بودیم وقتی قهر میکردیم می گفتیم قهر  قهر تاقیامت ولحظه ای بعد قیامت میشد

از تاکسی که پیاده شدم راننده پرسید (تنهایی) مکثی کردم وگفتم(خیلی وقته)

می روم دیگر شما یادم کنید منکه رفتم شما این غزل ها را دفتر کنید میروم تا دل نبندم دل به خوبی هایتان بازهم دل بستم وزخمی شدم باور کنید

کاش میشد باتو بودن را نوشت تاکه زیبا راکشم بر هرچه زشت کاش میشد روی این رنگین کمان می نوشتم تا ابد بامن بمان

به دیدارم بیا هرشب دراین تنهایی تنهاوتاریکئ خدا مانند دلم تنگ است بیا ای روشن ای روشن تر از لبخند شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهی ها دلم تنگ است

هرچه میخواهم غمت را در دلم پنهان کنم سینه می گوید که من تنگ امدم فریاد کن

ادمک اخر دنیاست بخند  ادمک مرگ همینجاست   دست خطی که تورا عاشق کرد شوخی کاغذی ماست بخند

معلم برای سفید بودن برگه نقاشی ام مرا تنبیه کرد وبچه ها به من خندیدند ولی من خدا را کشیدم خدایی را کشیدم که همه می گفتند دیدنی نیست